Yıldızların Fısıltısı

 Gece vakti, yalnız bir adam yıldızlarla dolu gökyüzüne bakıyordu. Gözleri, sonsuz uzayın derinliklerine dalarken, bir yıldız kaydı ve dilek tuttu. “Keşke yıldızlar kadar özgür olabilsem,” diye fısıldadı. O an, yıldızların ışığıyla aydınlanan yüzünde bir gülümseme belirdi. Belki de yıldızlar, ona özgürlüğün sadece bir düşünden ibaret olmadığını fısıldıyordu. Bu kısa öyküde, doğaüstü bir dokunuş var. Yıldızların kişinin iç sesini duyduğu ve ona cevap verdiği izlenimi veriliyor. Yıldızlar, kişiye özgürlüğün sadece fiziksel bir durum olmadığını hatırlatıyor gibi görünüyor, belki de kişinin iç huzuru ve kabullenmesiyle ilgili bir mesaj veriyorlar. Bu öykü, insanın iç dünyasının evrenle nasıl etkileşime girebileceği ve doğanın insanın duygularını nasıl yansıtabileceği üzerine düşündürücü bir hikaye olarak nitelendirilebilir. Yıldızların sessiz dili, insanın kendi iç dünyasıyla bağlantı kurması ve evrenin büyüsü altında kendini bulmasıyla ilgili bir anlam taşıyor gibi görünüyor.